"Το στάχυ της καταστροφής"

Γράφει ο Ν. Αργυρίου


Το καλοστημένο παιχνίδι μιας ολιγομελής ομάδας που έχει την παγκόσμια κυριαρχία και, η κυριαρχία αυτή βέβαια τους δίνει το δικαίωμα να έχουν τον συστηματικό έλεγχο των τροφίμων, εισάγουν για παράδειγμα μεταλλαγμένα προιόντα τα οποία δυστυχώς δημιουργούν συρρίκνωση του εγκεφάλου, προβλήματα στην αναπαραγωγή, πτώση του ανοσολογικού συστήματος (όπως έχουν δείξει πειράματα σε ποντίκια). Το κακό όμως δεν σταματά εκεί γιατί τα σκοτεινά ιερατεία της επιστήμης πειραματίζονται για να δημιουργήσουν μίνι ''μαύρη τρύπα''. Δηλαδή, σε υποατομικό επίπεδο προσπαθούν να δημιουργήσουν άγνωστα σωματίδια ...

Ο Θάνατος

".... Ο Θάνατος δεν είναι κάτι το επώδυνο. Δεν αλλάζει κάτι από την ηθική και νοητική φύση του ανθρώπου, απλά είναι από ένα κόσμο σε έναν άλλον και το μόνο που χάνουν οι άνθρωποι είναι το φυσικό τους σώμα.
Κατά το θάνατο λοιπόν επιστρέφουν στη Γη τα υλικά που είχαμε δανειστεί, ενώ η υπόλοιπη ύπαρξη μένει αμετάβλητη.
Έτσι εισέρχεστε στο αστρικό πεδίο, εκτός από τους εξελιγμένους πνευματικά ανθρώπους που διέρχονται αυτό το πεδίο με όραμα ή όνειρο φθάνοντας στα ανώτερα πεδία, ανάλογα το βαθμό εξέλιξής τους.
Η οντότητα στο αστρικό παραμένει τον περισσότερο χρόνο της μεταθανάτιας εμπειρίας της.
Συνεχίζει να διατηρεί τα αισθητήρια όργανά της. Βλέπει τις φιλοδοξίες της, τις προσπάθειές της, τις αποτυχίες της, τις έχθρες, τα μίση και τις αγάπες της. Σαν Πανόραμα ξετυλίγεται μπροστά της ολόκληρη η ζωή της.
Η αποχώρηση του ανθρώπου από το διπλό αιθερικό έχει σαν αποτέλεσμα, και την αποχώρηση της ψυχής του που ξαναγυρίζει στην Ουράνια Ζωή.